Wierni towarzysze podczas polowań pędzonych

Bez psów płoszących zwierzynę polowania na dużą skalę nie miałyby sensu. Żaden człowiek nie byłby w stanie przedzierać się przez gęste jeżyny, czołgać się przez zarośla, węszyć ani tropić zwierzyny. Podczas polowań pędzonych na zwierzęta kopytne stosuje się dwie strategie. Pierwsza polega na tym, że psy oczekujące na stanowisku zostają spuszczone ze smyczy. Same odnajdują zwierzynę, a potem ją tropią. W tej roli szczególnie dobrze sprawdzają się spaniele i psy gończe. Druga forma polowania polega na tym, że podkładacze doprowadzają psy w miejsca na obszarze łowieckim, w których spodziewają się zastać zwierzynę, a następnie psy odnajdują i podejmują trop. Do tego sposobu polowania zazwyczaj używa się terierów, wyżłów, a także psów gończych. W społeczności myśliwskiej nie ma zgody co do tego, która strategia jest skuteczniejsza.